وبلاگ داستان
» موجود نجات یافته از بمباران اتمی هیروشیما
تنها موجودی که از بمب اتمی هیروشیما نجات پیدا کرد!
دکتر هارولد جاکوبسن، دانشمند پروژه منهتن، پس از بمباران اتمی هیروشیما در ۶ اوت ۱۹۴۵، به خبرگزاری واشنگتن پست گفت که هیروشیما از زندگی خالی شده است و برای ۷۵ سال هیچ موجودی نمی تواند در اینجا رشد کند. جایی که بازماندگان بمب اتمی هیروشیما نوید و نشانه ای از زندگی و حیات دوباره را به مردم تمام جهان نشان دادند و هم اکنون به نمادی از صلح تبدیل شده اند.
دربین وسایل رادیو اکتیویته شده شهر که اجازه زندگی به هیچ موجود زنده ای نمی داد نشانه هایی از حیات دیده شد.
تنها یکسال پس از حادثه در بین درختانی که از آنها تنها شاخه هایی خشک به جا مانده بود شاخهای شروع به جوانه زدن کردند.
اگر چه درختان بسیاری در میان بازماندگان بمب اتمی هیروشیما وجود داشت اما دیده شدن یک درخت بید یا همان درخت پرسیاوشان احساسات عموم را برانگیخت. آقای پتر کرین دکتر و مدیر دانشکده جنگلداری و محیط زیست ییل می گوید.
“بسیاری از درختان انعطاف پذیر هستند، اما درخت گینکگو بسیار به خصوص به نظر می رسد.”
این درختان به علت داشتن ریشه های قوی و منحصر به فردی که دارند،دائما در حال جمع آوری مواد مغذی مورد نیاز خودهستند.
باوجود تاثیر طولانی مدت اشعه رادیو اکتیو بر منطقه مقاومتی که این درختان از خود نشان دادند برای بازماندگان به عنوان یادبود حفظ شده است.
درختان گینکگو بیلوبا (Ginkgo Biloba ) با اینکه در سر تاسر جهان دیده می شوند اما بومی چین هستند.آنها به خاطر زیبایی که دارند توسط انسان ها به مناطق دیگر برده شده اند.
پس از بیش از نیم قرن که از این فاجعه گذشته امروزه هیروشیما به محلی سبز و شهری پر جنب و جوش تبدیل شده است.
این درختان در نزدیکی محل افتادن بمب ها قرار داشتند.و با اینکه تنه شان پوسیده و خشک شده بود اما همچنان به رشدشان ادامه دادند.
هر درخت بمباران شده شناسنامه و نام خانوادگی دسته خود را داشته که در کنار هر درخت نشانده شده است. می توانید آن را در کنار درختان ببینید.
نزدیک ترین درخت به حادثه بیدمجنونی است که 370 متربا مرکز انفجار فاصله دارد.اگرچه تنه آن در اثر برخورو بمب تخریب شد اما ریشه هایش به جا ماندند.
یک نوع درخت بید مجنون دیگر و دومین درخت نزدیک به محل حادثه به نامSeishonen و در نزدیکی زمین بیسبال قرار داشت، فاصله این درخت تا افتادن بمب ۴۵۰ متر است و هم اکنون سرسبز است.
درختان اکالیپتون یا درختان کافوری بودند که در یک محوطه تاریخی و مقدس ژاپنی قرار داشتند این درختان اکالیپتوسی که در حیاط این مجموعه قرار گرفته بودند، تا زمان انفجار، عمری در حدود ۵۰۰ سال داشتند. همگان تصور می کردند که این درختان بر اثر انفجار پژمرده شده و سوختند.اما سال های بعد مجدد احیا شدند.
به این ترتیب درختی که قبل از انفجار همه منتظر مرگش بودند اما به طور معجزه آوری پس از انفجار که همه چیز مرد، این درخت زنده شد.
از آن زمان ژاپنی ها درخت بید را مقدس دانسته و آن را نماد صلح و آشتی می دانند و به کاشت بذرهای آن میپردازند.
نکته جالب توجه این است برگ درختان بید در اثر گرما و آتش حاصل از انفجار تقریبا سالم مانده بودند.
